Subtiele vormgeving voor koppelwoning
Het opzet van dit project was net dat het niet zou ogen als een koppelwoning. Er is uitvoerig aandacht besteed aan lichtinval en open ruimtes.
Bouwgrond is vandaag allesbehalve goedkoop. Vaak komt het erop neer om het maximale te halen uit de beperkte oppervlakte door elke vierkante meter optimaal te benutten. Dat dit niet betekent dat u aan comfort moet inboeten, bewijst deze woning. Door het gebruik van open ruimtes, verdiepingsoverschrijdende raampartijen en warme materialen ontstond hier een gezellige ruimtelijkheid.
Doordat -in tegenstelling tot veel halfopen projecten- de symmetrie achterwege blijft, krijg je niet de indruk dat r in dit gebouw 2 woningen schuilen. Zowel aan de voor- als de achterzijde heeft elk deel verschillende elementen en is een assymetrisch volumespel zichtbaar. Toevallige voorbijgangers hebben er dan ook compleet het raden naar om te weten welke ruimte waar zit.
De woning is van buitenaf helemaal niet leesbaar.
Het vele glas kan soms mensen afschrikken. Het glas werkt inbraakvertragend en de zonwerende eigenschappen zorgen voor elk seizoen voor een leefbaar binnenklimaat. Ook op het vlak van reiniging zijn kopzorgen zeldzaam, want het glas is voorzien van een bioclean systeem.
Een ander voordeel dat voortvloeit uit de grote openheid is het contact tussen de verschillende delen van de woning dat voortdurend intact blijft. Een sprekend voorbeeld daarvan is de keuken. Van achter het fornuis hebt u een permanent zicht op de woonkamer en eettafel. “Wie in de keuken staat, is heel de tijd verbonden met het leefgebeuren. Het idee van ‘one happy family’, zeg maar. In die keuken zijn alle mogelijke storende elementen zo goed mogelijk uit het zicht verdwenen. In plaats van een kookeiland werd er hier geopteerd voor een werkeiland met spoeltafel. Op die manier hangt de dampkap niet in de weg. Die bevindt zich samen met het kookgedeelte aan de achterwand. Ook de kasten en de koelkast zijn weggewerkt. In het verlengde en op dezelfde hoogte van het werkblad hebben we een tafel voor vier personen aangebouwd. Door deze ingreep lijkt de ruimte groter. Tot slot is er ook nog een apart werkblad waar nu een computer op staat. Ideaal om bijvoorbeeld nog snel een lekker recept op te zoeken.
Via een zwevende houten trap – hoewel dit niet helemaal juist is, want in feite gaat het hier om een stalen frame dat verankerd is in de betonnen wand, waarna de treden met wengéhout zijn bekleed – ligt de weg open naar de bovenverdieping. Om ook hier openheid te bewaren, is deze verdieping geen afgesloten geheel. De centrale plek is een mezzanine die bijklust als polyvalente ruimte noemt. Momenteel staat er een biljarttafel maar een extra zithoek of logeerruimte is evenzeer mogelijk. De aanwezigheid van de biljarttafel geeft immers aan dat de beschikbare oppervlakte groot genoeg is. De eerste verdieping is opgedeeld in een deel voor kinderen en een deel voor ouders. De twee kinderkamers worden van elkaar gescheiden door een douchecel.
